Ben op dit moment iets meer dan een week thuis uit het ziekenhuis.
14 februari dacht ik dat ik griep kreeg.
Misselijk buikpijn en warm en koud.
Maar omdat de buikpijn snachts nog veel erger is geworden kon mijn man het niet meer aanzien dat ik verging van de pijn en heeft smorgensvroeg de dokterswacht gebeld.
Werd gelijk naar de spoedeisende hulp gebracht.
Gelukkig kreeg ik daar pijnstillers wat na een uurtje hielp.
Allemaal onderzoeken gehad. echo en een scan.
Maar ze konden wat ze verwachten niet mijn blinde darm vinden.
Dus om een uurtje of 3 a 4 hebben ze toch maar een kijkoperatie voorbereid.
Ik kwam met en veel grotere wond weer terug op zaal.
Bleek een geperforeerde blindedarm te hebben.
Hij zat alleen niet aan de rechterkant maar in de onderbuik.
Vandaar dat ze niets konden vinden.
Lag helemaal verstopt.
Ja ik weet ik zit niet inelkaar zoals het moet.
Maar ook daar heb ik wel weer zwart gallische humor over hoor.
Gelukkig mocht ik vrijdags weer naar huis. Want ik ben een bitch in het ziekenhuis. Voel me niet op mijn gemak en zit altijd vol spanning en kan me totaal niet ontspannen daar.
Was zo gelukkig dat ik weer naar huis mocht.
Helaas na 2 dagen lag ik er al weer met ontstekingen in de buik.
Ach dit keer was er een ritje ambulance voor nodig omdat ik bijna niet meer kon lopen van de pijn.
Zo maak je toch weer heel wat mee.
Ben iets meer dan een week weer thuis en sinds maandag begin ik wat op te knappen.
Helaas kon mijn andere operatie hierdoor niet doorgaan. Dus die is naar juni juli verplaatst. Ik moet eerst hier weer bovenop van komen.
Vandaar dus dat er niets gebeurt is de afgelopen weken op mijn blog
Geen opmerkingen:
Een reactie posten